Τέως ακατέργαστος εγωιστής-ναρκισσευόμενος άθεος. Νύν αγωνιζόμενος Χριστιανός Ορθόδοξος

Η ορθοδοξία, είναι ο αγώνας τού σκοτώματος της φιλαυτίας και του ναρκισσισμού, Είναι αυτό που όταν το ζεις και σε ρωτάει κάποιος "ποιός είσαι;", απαντάς "Εσύ". Είναι να προσεύχεσαι να πάθεις τον πόνο, την δύσπνοια και την κατάθλιψη τού καρκίνου του χειρότερου εχθρού σου για να σωθεί εκείνος. Είναι να λες πάντα "Φταίω κι εγώ". Είναι να μην χρειάζεσαι καμία ηθική. Η Ορθοδοξία δεν είναι απλώς χρηστική. Είναι ΑΛΗΘΙΝΗ

Τρίτη 9 Αυγούστου 2016

Θανάσης Ρακοβαλής: Γιά τόν Αγιο Παΐσιο (μήν τό χάσετε)


Αναρτήθηκε από vripol στις 11:32 μ.μ. 1 σχόλιο:
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες Αρσένιος Εζνεπίδης
Νεότερες αναρτήσεις Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)

Η νέα διεύθυνση του Ποντιακού μου ιστολογίου

Η νέα διεύθυνση του Ποντιακού μου ιστολογίου
vripolidis0.blogspot.com

Αναγνώστες

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
vripol
Χρόνια βρήκα ψεύτικο εαυτό στην ταύτισή μου με ιδεολογίες, πολιτικές και άλλες. Έτσι νόμιζα, πώς αυτομάτως γινόμουν κάτι, κάτι σαν κι αυτό με το οποίο ταυτιζόμουν. Μετά κατάλαβα, πως γινόμουν "κάτι" για να σιγουρέψω την ανασφάλεια τού ναρκισσισμού μου, μέσα στο πέλαγος των αλληλοσπαρασσόμενων τοιούτων. Ταυτιζόμενος κατά καιρούς με διάφορα είδωλα, στο τέλος συνειδητοποίησα πώς όλα στήνονται πάνω σε βολικές ξεζουμιστικές αφαιρετικές νοηματοδοτήσεις της σύνθετης πραγματικότητας, προκειμένου να οριοθετήσουν το μικρό βασίλειο της αλήθειας του γκουρού. Και πάντα, στο κέντρο αυτών των "βασιλείων", υπήρχε η κεντρομόλος μαύρη τρύπα ενός αβυσσαλέου εγωισμού. Όσο του μιλούσα με την δική του φωνή, με χάιδευε. Μόλις λίγο τον αμφισβητούσα, λυσσούσε και έβγαζε φλόγες να με κάψει. Όπλο του, η ενσπορά του μέσα μου μιας ενοχής, πού θα με επανέφερε στην τροχιά του. Ενοχής εξουσιαστικής. Και στο τέλος διερωτήθηκα: Τί είναι εκείνο πού δεν σε θέλει για τον εαυτό του, αλλά μόνο γιατί σε αγαπά; Τί είναι εκείνο που είναι το δυσκολότερο να το θέλω για την πάρτη μου; Και πάνω από όλα, τί είναι εκείνο που ομολογείται χιλιάδες χρόνια από εκατομμύρια ανθρώπους και είναι ΑΛΗΘΙΝΟ;
Προβολή πλήρους προφίλ

Αρχειοθήκη ιστολογίου

  • ►  2019 (1)
    • ►  Δεκεμβρίου (1)
  • ►  2018 (3)
    • ►  Ιανουαρίου (3)
  • ►  2017 (8)
    • ►  Νοεμβρίου (3)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Ιουνίου (1)
    • ►  Μαΐου (1)
    • ►  Απριλίου (2)
  • ▼  2016 (4)
    • ►  Δεκεμβρίου (1)
    • ▼  Αυγούστου (1)
      • Θανάσης Ρακοβαλής: Γιά τόν Αγιο Παΐσιο (μήν τό χάσ...
    • ►  Απριλίου (1)
    • ►  Φεβρουαρίου (1)
  • ►  2015 (5)
    • ►  Σεπτεμβρίου (1)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιουνίου (1)
    • ►  Απριλίου (1)
  • ►  2014 (16)
    • ►  Οκτωβρίου (1)
    • ►  Σεπτεμβρίου (1)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Μαΐου (3)
    • ►  Απριλίου (1)
    • ►  Μαρτίου (2)
    • ►  Φεβρουαρίου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (3)
  • ►  2013 (19)
    • ►  Δεκεμβρίου (4)
    • ►  Οκτωβρίου (4)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιουλίου (3)
    • ►  Ιουνίου (2)
    • ►  Απριλίου (1)
    • ►  Μαρτίου (2)
    • ►  Φεβρουαρίου (1)
  • ►  2012 (44)
    • ►  Δεκεμβρίου (4)
    • ►  Νοεμβρίου (1)
    • ►  Οκτωβρίου (6)
    • ►  Σεπτεμβρίου (4)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιουλίου (2)
    • ►  Ιουνίου (7)
    • ►  Μαΐου (2)
    • ►  Απριλίου (2)
    • ►  Μαρτίου (3)
    • ►  Φεβρουαρίου (10)
    • ►  Ιανουαρίου (1)
Θέμα Απλό. Από το Blogger.