Παράδεισος!

Σήμερα με ενα βήμα πέρασα στόν Παράδεισο!

Ένα κλικ, ένα γύρισμα του διακόπτη!

Μέ μία απλή συνταγή, όλη την ώρα από τό πρωί:

"Μηδείς το εαυτού ζητείτω, αλλά το τού ετέρου έκαστος"

Πρώτα ο άλλος, ο οποιοσδήποτε άλλος! Να κάνω το θέλημα του οποιουδήποτε άλλου! Να υποταχθώ και να εξυπηρετήσω την ανάγκη και τό αίτημα του άλλου! Εκεί η χαρά, εκεί και η Σωτηρία φύεται. Στην οδήγηση, στο ιατρείο, στην κάθε συναναστροφή! Γιατί ό οποιοσδήποτε άλλος είναι ενα τραυματισμένο και κακοποιημένο πουλάκι που θέλει να αγαπήσει και δεν ξέρει τό πώς! Καί πρέπει να τον αγαπήσω, άνευ όρων! Παναγία μου, με άκουσες και με λυπήθηκες και με έπιασες από το χέρι και μου έδειξες απλά και βιωματικά τόν δρόμο!

Γιά τον οποιοδήποτε άλλο σταυρώθηκες Χριστέ μου Εσύ την Μεγάλη Παρασκευή!

Γιά να τον αρπάξεις από τα χέρια της αμαρτίας του διαβόλου και τού θανάτου!

Μία απλή σκέψη, μία απλή προσπάθεια, (προφανώς με την υποστήριξη των ζωηφόρων πυρών τού άκτιστου πυροβολικού της Θείας Χάριτος)

Γιά κάποιο λόγο, σήμερα,  ο Χριστός συγκράτησε τα λουριά του μαύρου σκύλου και δεν μου επιτέθηκε!

Σήμερα έζησα λίγη Ανάσταση!

Πού έπρεπε, όμως, να προηγηθεί η οδύνη της δοκιμασίας, της αποτυχίας, της ταπείνωσης!  τό προχθεσινό άγριο δάγκωμα από τον ξαμολημένο διάβολο!

Λίγος Σταυρός, για λίγη Ανάσταση!

Λίγο αίμα γιά λίγο Πνεύμα!